شهرستان و راه قزوین

من الان شهرستانم و قراره یک ساعت دیگه بریم گردش... نمی دونم تا کی اینجا باشم... فقط این را می دونم که بعد برگشتم، باید خوندن برا ارشد را شروع کنم و امسال با انگیزه و پشتکار بیشتری بخونم. خدایا... کمکم کن... همون طور که همیشه پیشم بودی و من را فراموش نکردی. خودت بهتر می دونی که این ارشد چقدر سرنوشتم را تغییر می ده و زندگیم را به آرامش بیشتری می رسونه... می دونی که چه برنامه هایی برا آینده و برا عید دارم... ازت خالصانه می خوام که پشتم باشی و من را تنها نذاری.مثل همیشه. دُکی الان در راه قزوینه... خیلی غصه اش را می خورم و از اینکه تو این گرما باید این همه راه را تا قزوین بره، ناراحتم می کنه. خدا جون... دُکی را هم به تو می سپارم. می دونم که الان داری با خودت می گی، عجب بنده ی پررویی.