چرا محرمانه؟

اسم وبلاگم را محرمانه انتخاب کردم... چون از بچگی دوست داشتم که برای خودم یک بایگانی محرمانه داشته باشم که توش بنویسم، توش داد بزنم، عصبانی بشم، گریه کنم، خط خطیش کنم، برا خودم جوک بنویسم، بخندم، قهقهه بزنم و ...

خدایا... خیلی فکرم درگیره... این وبلاگ را شروع کردم که شاید بتونم تا یه حدی دغدغه های ذهنیم را بنویسم و آروم بشم. خدا جون کمکم کن که بتونم تا آخر ادامه بدم. شایدم همین روزا رفتم پیش یک مشاور... دلم نمی خواد کسی از مشغولیت فکریم بدونه... می دونم که این وبلاگ بیننده زیادی نخواهد داشت... چون این روزا هر کس انقدر دغدغه واسه خودش داره که حوصله درگیر کردن خودش را با مشکلات من نداره.

پایان